-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
Kali Linux Installation
Το Kali Linux είναι ένα Linux Distribution που προτιμάται από Hackers και Penetration Testers καθώς έχει προεγκατεστημένα πολλά χρήσιμα εργαλεία. Επειδή είναι ένα πολύ ειδικού σκοπού distro δεν προτείνουμε την εγκατάσταση του ως κύριο λειτουργικό σύστημα ειδικά σε όσους δεν έχουν εξοικείωση με το Linux γενικότερα. Αντί αυτού προτείνουμε 4 λύσεις:
- Εγκατάσταση σε Virtual Machine με pre-bult vm [beginner friendly].
- Εγκατάσταση σε Virtual Machine μεσω iso [intermidiate].
- Εγκατάσταση ως live usb [intermidiate]
- Εγκατάσταση παράλληλα με άλλο λειτουργικό (Dual Boot) [advanced].
Επειδή η 4η επιλογή ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό τα βήματα της 3ης θα τις καλύψουμε μαζί. Γενικά το dual boot δεν προτείνεται σε όσους δεν έχουν εγκαταστήσει ξανά λειτουργικό, μιας και υπάρχει πιθανότητα να σβήσει όλα τα δεδομένα στο δίσκο.
- Κατεβάζουμε και εγκαθιστούμε Virtual Machine Hypervisor (πχ VirtualBox, VMWare)
- Κατεβάζουμε το κατάλληλο pre-built VM, με βαση τον Hypervisor μας (απλό όχι weekly ).
- Κάνουμε extract το 7z αρχείο που κατεβάσαμε (για Linux
7z x kali-linux[year].[version]-virtualbox-amd64.7z
).
- Πατάμε Add
- Επιλέγουμε το αρχείο
kali-linux[year].[version]-virtualbox-amd64.vbox
που κάναμε extract. - Πατάμε Start και συνδεόμαστε με :
- username
kali
- password
kali
- username
- Κατεβάζουμε και εγκαθιστούμε Virtual Machine Hypervisor (πχ VirtualBox, VMWare)
- [Κατεβάζουμε το κατάλληλο ISO] (βλ. Ερωτήσεις)
- Επιλέγουμε New
- Δίνουμε όνομα, path και επιλέγουμε Type:Linux Version:Linux(64bit)
- Memory – τουλ. 1GB (1024MB)
- Disk - Create Virtual hard disk – τουλ. 8GB
- Create
- Από τις ρυθμίσεις επιλέγουμε :
- System: Boot Order: Να είναι πρώτο το Optical, Processor -2CPUs
- Storage: Controler:IDE – Optical Drive, Επιλέγουμε το ISO που κατέβασαμε.
- Ό,τι άλλη ρύθμιση θέλουμε (Bidirectional clipboard κλπ.)
- Όταν τελειώσου με τις ρυθμίσεις πατάμε Start
- Επιλέγουμε Graphical Install
- Ακολουθούμε τα βήματα του Installer. Αφήνουμε default domain name και στο δίσκο επιλέγουμε Guided- use entire disk.
-
Επιλέγουμε το USB
-
Επιλέγουμε το ISO από το Menu SELECT
-
Επιλέγουμε το μέγεθος του Persistent Partition (μόνο για Live Boot με Persistence)
-
Στα υπόλοιπα μενού αφήνουμε τις προεπιλογές (εκτός αν υπάρχει λόγος)
-
Πατάμε START
-
Κάνουμε restart τον υπολογιστή και από το BIOS επιλέγουμε να bootαρει από το USB
-
Επιλέγουμε την κατάλληλη επιλογή (Live system/Live system with persistence)
-
Για dual boot επιλέγω Graphical Install και προσέχω πολύ να μη σβήσω το κύριο λειτουργικό.
Κάθε μέθοδος έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Τo VM, ενώ είναι πολύ πιο απλό στην εγκατάσταση και δίνει τη δυνατότητα να δουλεύουμε παράλληλα με το κύριο λειτουργικό μας, δεν εκμεταλλεύεται πλήρως τη συσκευή, καθώς μπορεί να έχει στην διάθεση του μόνο υποσύνολο των διαθέσιμων πυρήνων και μνήμης. Ειδικά σε παλιότερα συστήματα η χρήση του είναι δύσκολη.Επίσης δεν προτείνεται περιπτώσεις όπου χρειάζεται άμεση επικοινωνία με το hardware (πχ wifi-hacking ). Αντίθετα η χρήση Live USB ή Dual Boot δίνει πλήρη πρόσβαση στους πόρους και το hardware του υπολογιστή όμως είναι λίγο πιο δύσκολη στην εγκατάσταση. Επίσης η χρήση Live USB έχει ένα επιπλέον θετικό, ότι μπορεί κανείς να έχει το μηχάνημα του πάντα μαζί του και να το τρέξει σε οποιονδήποτε συμβατό υπολογιστή (😮 ). Όμως χρειάζεται σχετικά μεγάλο USB (τουλ. 32GB).
Αρχικά επιλέγω το κατάλληλο ανάλογα με την αρχιτεκτονική του υπολογιστή μου (32 – 64 bit). Πέραν αυτού εξαρτάται από την μέθοδο εγκατάστασης. Για VM και Dual Boot προτείνεται το Bare Metal που στην ουσία είναι η default έκδοση του Kali.
Δίνει διάφορες επιλογές που είναι:
-
Installer: Ο default Installer
-
NetInstaller: Το πιο μικρό ISO, κατεβάζει όλα τ πακέτα κατά την εγκατάσταση
-
Everything* : Ένα τεράστιο ISO που έχει μέσα τα πάντα
-
Weekly* : Περιέχει τις τελευταίες (untested) εκδόσεις
*τα πακέτα αυτά είναι πολύ situational και δεν προτείνονται
Για το Live USB επιλέγω το Live Boot. Επιλέγω τον απλό Installer. Για τις άλλες επιλογές βλ. παραπάνω.
Όχι. Υπάρχουν και άλλα προγράμματα που κάνουν την ίδια δουλειά (Balena Etcher, mkusb) όμως προσωπικά το Rufus είναι το μόνο που κάνει τόσο εύκολη τη δημιουργία persistent partition πολύ απλή για το Kali. Από προσωπική εμπειρία τα υπόλοιπα προγράμματα που δοκιμάσαμε θέλουν λίγο παραπάνω ψάξιμο και κόπο.
Είναι καθαρά θέμα προτίμησης. Προσωπικά έχουμε δοκιμάσει το Virtual Box και το VMWare και δεν έχουν παρουσιάσει προβλήματα.
Στο pre-built vm και στην live εγκατάσταση μου ζητάει κωδικό χρήστη αλλά εγώ δεν όρισα ποτέ. Ποιος είναι;
kali
Τα περισσότερα προβλήματα που μπορεί να συμβούν λύνονται με απλή αναζήτηση στο internet. Όμως αν υπάρχει κάτι που δεν βρίσκεις η δυσκολεύεσαι να καταλάβεις μη διστάσεις να στείλεις στις ομαδικές του discord, του messenger καθώς και στα προσωπικά προφίλ των coordinators. Θα χαρούμε να βοηθήσουμε!